پایان نامه شرح و تبیین موضوع روشهای نوین تولید مثل از دیدگاه فقه امامیه

پایان نامه شرح و تبیین موضوع روشهای نوین تولید مثل از دیدگاه فقه امامیه

پایان نامه شرح و تبیین موضوع روشهای نوین تولید مثل از دیدگاه فقه امامیه
نوع فایل: Word و قابل ویرایش
تعداد صفحات : 153 صفحه
چکیده
پیشرفت دانش پزشکی موجب گرديده که تقریبا می توان گفت موضوعی به نام ناباروری وجود نداشته و یا بسیار نادر و مهجور شود . روشهای نوین تلقیح مصنوعی به میمنت دانش بشری این مشکل خانواده ها را حل کرده و کمتر کسی است که از وجود فرزند محروم بوده باشد . لقاح مصنوعي از ثمرات دانش پزشكي است و شيوه اي درماني براي ناباروري زوج و زوجه به شمار مي آيد ، اما اين عمل به دليل اينكه حقوق و تكاليفي را متوجه صاحبان فرزند ناشي از آن بوجود مي آورد ، گاه تحت تاثیر تشتت و تعارض آراي فقهي و حقوقی در موضوع نسب و آثار حقوقی آن قرار گرفته است . بطور كلي پنج صورت از موضوع روش های تولید مثل قابل تصور است . شق اول نطفه و تخمک یا همان جنین که متعلق به زوج و زوجه باشد و پس از لقاح در خارج ، به رحم زوجه تزریق گردد . در اين صورت هيچ اختلافي بين فقها به چشم نمی خورد و جملگی معتقد به حليت و جواز عمل مذکور می باشند و شق دوم اسپرم متعلق به بيگانه است و تخمك و رحم متعلق به زوجه ، اكثر فقها و حقوقدانان حكم به حرمت آن داده ، مگر تعداد قليلي ، در شق سوم ، اسپرم متعلق به زوج است و به همراه تخمك زن بيگانه در رحم زوجه قرار گرفته و عمل تلقيح صورت مي پذيرد ، اين عمل در صورتي كه رحم متعلق به همسر زوج باشد بلااشكال و در غير اين صورت محل اشكال قرارگرفته ، اين نظر غالب فقهاست البته با تأويل و تفاسيري متفاوت . شق چهارم نطفه متعلق به زوجين است و رحم متعلق به شخص ديگري ، اين عمل از نظر فقها و حقوقدانان در صورتی که رحم متعلق به محارم زوج باشد مانند زن دوم وی که نزدیکی با او بدون اشکال است مجاز می باشد ، اما اینکه نسب متعلق به صاحب رحم باشد يا صاحب تخمك يا هر دو ، با اختلافاتي در اقوال رو به روست . اما صورت دوم این که رحم متعلق به زن بیگانه و نامحرم زوج باشد که در این رابطه برخی موافق و برخی مخالف عمل مذکور می باشند و حالت پنجم اهدای جنین است در اين روش زوجين بيمار از جنين حاصل از اسپرم و تخمك زن و مرد ديگر که بینشان رابطه زوجيت باشد ، در محيط آزمايشگاه استفاده كرده و جنين اهدايي به رحم زوجه منتقل مي‌گردد . جمهوري اسلامي ايران با تدوين قانون نحوه اهداي جنين به زوجين نابارور قانوني را در پنج ماده (مصوب ۲۹/۴/۱۳۸۲) به تصويب رساند که تنها يك روش از روش‌هاي موجود را به تصريح تجويز كرده است و در ماده یک این قانون آمده است : به موجب اين قانون كليه مراكز تخصصي درمان ناباروري ذي‌صلاح مجاز خواهند بود با رعايت ضوابط شرعي و شرايط مندرج در اين قانون ، نسبت به انتقال جنين‌هاي حاصله از تلقيح خارج از رحم زوج‌هاي قانوني و شرعي پس از موافقت كتبي زوجين صاحب جنين به رحم ني كه پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشكي ناباروري آنها (هر يك به تنهايي يا هر دو) به اثبات رسيده است ، اقدام نمايند . اما اینکه مبنای مشروعیت عمل چیست و صدق عناوین حلیت و حرمت در مورد این فعل چگونه است و نیز آثار مالی و غیرمالی این گونه روشهای تولید مثل چه می باشد محور اصلی تحقیق حاضر است .
واژگان کلیدی: روش های نوین تولید مثل ، فقه امامیه ، حقوق ایران ، آثار و احکام مالی و غیرمالی